Ο μη-ελεγχόμενος σακχαρώδης διαβήτης είναι βασικός αιτιολογικός παράγοντας της περιοδοντίτιδας (μαζί με τη μικροβιακή πλάκα και το κάπνισμα) με σχέση αμφίδρομη.
Το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα επηρεάζει όλα τα αγγεία και όργανα προκαλώντας βλάβες σε όλο το σώμα, από την καρδιά ως τους νεφρούς και από τα μάτια ως τα πόδια. Έτσι επιδρά και στα ούλα προάγοντας την καταστροφή από περιοδοντίτιδα.
Οι ασθενείς με διαβήτη έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν περιοδοντίτιδα, η οποία επίσης αυξάνει το σάκχαρο στο αίμα και τις επιπλοκές του διαβήτη.
Η φλεγμονή των ούλων λόγω της περιοδοντίτιδας διαχέεται στο σώμα και δυσχεραίνει τον έλεγχο του σακχάρου στους διαβητικούς ασθενείς.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία της περιοδοντίτιδας μπορεί να εξυπηρετήσει στην καλύτερη ρύθμιση του διαβήτη. Επιπλέον, και η ρύθμιση του διαβήτη βελτιώνει την πρόγνωση της περιοδοντίτιδας.
Καλά ρυθμισμένοι ασθενείς αποκρίνονται καλά στην περιοδοντική θεραπεία, ενώ οι μη-ρυθμισμένοι υποτροπιάζουν πιο συχνά.
Από τη στιγμή που οι περιοδοντικές νόσοι εμφανίζονται συχνότερα σε διαβητικά άτομα, είναι σημαντική η ενημέρωση των ασθενών για τα συμπτώματα της ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας. Συμπτώματα όπως κόκκινα και διογκωμένα ούλα, αιμοραγία, ούλα που υποχωρούν, πλάκα και πέτρα, αυξημένα κενά μεταξύ των δοντιών, δόντια που κουνιούνται και πρόωρη απώλεια δοντιών είναι ενδεικτικά φλεγμονής.
Οι διαβητικοί ασθενείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα σχολαστικοί στον έλεγχο του σακχάρου και στοματικής υγιεινής, να επισκέπτονται τον οδοντίατρο τουλάχιστον κάθε 6 μήνες ή αμέσως αν αντιληφθούν συμπτώματα από τα ούλα ή το στόμα.
Πηγή ΑΑΡ
Παπανικολάου Γεώργιος
Περιοδοντολόγος – Εμφυτευματολόγος
Ειδικευθείς Πανεπιστήμιο Gothenburg, Σουηδία
Δείτε σχετικά άρθρα:
