Από το 1965 που τοποθετήθηκε το πρώτο εμφύτευμα στο Gothenburg της Σουηδίας έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος τόσο στις τεχνικές όσο και στα υλικά, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι ασθενείς να επωφελούνται από τη θεραπεία με εμφυτεύματα. Υπάρχουν κάποιες απόλυτες και κάποιες σχετικές αντενδείξεις για τη θεραπεία με εμφυτεύματα. Είναι ευθύνη του γιατρού να επιλέξει κατά πόσον η θεραπεία με εμφυτεύματα είναι η καλύτερη λύση για κάθε ασθενή εξατομικευμένα ώστε να υπάρξει ένα αποτέλεσμα ασφαλές, λειτουργικό και αισθητικά άρτιο που θα διαρκέσει πολλά χρόνια.
Απόλυτες αντενδείξεις (Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορεί να γίνει θεραπεία με εμφυτεύματα)
- Ασθενείς με επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό όπως πρόσφατο έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, προσθετική βαλβίδα στην καρδιά, ανοσοκαταστολή, αδυναμία πήξης του αίματος, ενεργή θεραπεία για κακοήθεια όπως και χρόνια λήψη ενδοφλέβιων διφωσφονικών φαρμάκων.
- Παιδιά κάτω των 18-21 ετών που δεν έχουν ολοκληρώσει τη σκελετική τους ανάπτυξη. Από την άλλη πλευρά η αυξημένη ηλικία δεν αποτελεί πρόβλημα αν η γενική υγεία του ασθενή το επιτρέπει.
Σχετικές αντενδείξεις (Η ένδειξη για θεραπεία με εμφυτεύματα εξετάζεται με μεγάλη προσοχή για κάθε περίπτωση εξατομικευμένα)
- Διαβήτης (ειδικά ινσουλινο-εξαρτώμενος)
- Στηθάγχη
- Οροθετικότητα
- Εξάρτηση από ναρκωτικά ή αλκοόλ
- Ακτινοθεραπεία της γνάθου και του τραχήλου (ανάλογα την περιοχή και ποσότητα της ακτινοβολίας)
- Κάποιες αυτοάνοσες νόσοι
- Βαρύ κάπνισμα
Σχετικές αντενδείξεις σε σχέση με το σημείο που πρόκειται να τοποθετηθεί το εμφύτευμα (Η απόφαση για εμφύτευμα εξετάζεται προσεκτικά ανάλογα με τον ασθενή και αφού συζητηθούν τα πλεονεκτήματα και οι δυσκολίες κάθε περίπτωσης)
- Ανεπαρκής διάσταση οστού της γνάθου.
- Κάποιες ασθένειες των ούλων και των βλεννογόνων του στόματος.
- Ενεργός και αθεράπευτη περιοδοντική νόσος.
Είναι απαραίτητο να εξαλείψουμε την ενεργό φλεγμονή των ούλων και να σταθεροποιήσουμε τα υπόλοιπα δόντια πριν τη θεραπεία.
- Πολύ έντονο σφίξιμο των δοντιών.
- Χρόνια μόλυνση σε γειτονικά δόντια (κύστη, κοκκίωμα, περιοδοντικός θύλακος) και οξεία ιγμορίτιδα.
- Κακή στοματική υγιεινή. Τα μικρόβια της πέτρας από τα γειτονικά δόντια μπορούν να μεταφερθούν στα εμφυτεύματα, αυξάνοντας τις πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων.
Η τελική απόφαση λαμβάνεται από το γιατρό και τον ασθενή μετά από προσεκτική μελέτη της περίπτωσης και συζήτηση των ενδείξεων και αντενδείξεων. Σκοπός είναι να ολοκληρωθεί η θεραπεία με ασφάλεια, προβλέψιμα ως προς το τελικό και αισθητικό αποτέλεσμα και με την κατάλληλη φροντίδα η θεραπεία να διαρκέσει πολλά χρόνια.
Παπανικολάου Γεώργιος
Περιοδοντολόγος – Εμφυτευματολόγος
Ειδικευθείς Πανεπιστήμιο Gothenburg, Σουηδία
Δείτε σχετικά άρθρα:
