Τι είναι οι περιοδοντικές νόσοι

Αυτή η φλεγμονή των ούλων, πολλές φορές προχωρά βαθύτερα και εξελίσεται σε περιοδοντίτιδα, προσβάλοντας το κόκκαλο που στηρίζει τα δόντια.
Το κόκκαλο καταστρέφεται σταδιακά και τα ούλα αποκολούνται από τα δόντια με αποτέλεσμα τη δημιουργία θυλάκων, βασικό χαρακτηριστικό της περιοδοντικής νόσου, και αποτελούν δυσπρόσιτες εστίες χρόνιας φλεγμονής.
Αυτό συμβαίνει χωρίς πόνο ή άλλα συμπτώματα και ο ασθενής συχνά δεν το αντιλαμβάνεται.

Έντονη καταστροφή του οστού που φαίνεται ακτινογραφικά χωρίς αντίστοιχες ενδείξεις στο στόμα.
Επιστημονικές μελέτες της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ αυτής της φλεγμονής των ούλων και της γενικής υγείας του οργανισμού, μέσω της εισόδου των μικροβίων και των τοξινών από τα ούλα που ματώνουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Εκτός από τη μικροβιακή πλάκα, ισχυροί παράγοντες που επηρεάζουν την έναρξη και εξέλιξη της περιοδοντίτιδας είναι:
– Το κάπνισμα
– Η κατάσταση γενικής υγείας όπως ο διαβήτης
– Η κληρονομικότητα
– Οι ορμονικές διαταραχές σε γυναίκες και η εγκυμοσύνη
– Ορισμένα φάρμακα, stress κά
Στην πράξη, όλοι αυτοί οι παράγοντες επιβαρύνουν την άμυνα του οργανισμού απέναντι στη βακτηριακή μόλυνση της μικροβιακής πλάκας.

Η περιοδοντική νόσος συχνά δεν προκαλεί έντονα συμπτώματα ή πόνο και μπορεί να περάσει απαρατήρητη από τον ασθενή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ανάμεσα στα πιο συνήθη συμπτώματα αποτελούν
– αιμορραγία στο βούρτσισμα,
– ούλα κόκκινα, διογκωμένα, ευαίσθητα ή που έχουν αποκοληθεί απο το δόντι
– υποχώρηση των ούλων,
– πύον απο τα ούλα,
– κακή αναπνοή,
– κινητικότητα των δοντιών,
– μετακίνηση δοντιών και αλλαγή στον τρόπο που δαγκώνουν τα δόντια μεταξύ τους
Συχνά οι ασθενείς ενεργοποιούνται όταν αρχίσουν να κουνιούνται κάποια δόντια. Σε αυτό το χρονικό σημείο όμως, η απώλεια στήριξης είναι τόσο προχωρημένη που η θεραπεία καθίσταται πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη.

Για αυτό το λόγο ο περιοδοντολογικός έλεγχος καθίσταται απαραίτητος κατά τον γενικό έλεγχο ρουτίνας απο τον οδοντίατρο. Ο οδοντίατρος θα ελέγξει για ύπαρξη περιοδοντικών θυλάκων και αν κρίνει απαραίτητο θα προβεί στην λήψη ακτινογραφιών για οπτική εκτίμηση της οστικής στήριξης του δοντιού. Ανάλογα με το βαθμό εξέλιξης και βαρύτητας της νόσου θα σας ενημερώσει για την απαιτούμενη θεραπεία.

Η θεραπεία της περιοδοντίτιδας γίνεται με δύο τρόπους: συντηρητικά (μη χειρουργικά) και χειρουργικά. Σκοπός της εξειδικευμένης περιοδοντικής θεραπείας είναι η επίτευξη υγιών περιοδοντικών ιστών με απουσία θυλάκων και η αποτροπή υποτροπής της νόσου. Η επανεμφάνιση της περιοδοντίτιδας μπορεί να συμβεί δεδομένου ότι τα βακτήρια ζουν συνεχώς στο στόμα μας. Το εξατομικευμένο πρόγραμμα συντήρησης μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες υποτροπής.
Σκοπός της περιοδοντικής θεραπείας είναι
1.Να σταματήσει την εξέλιξη της περιοδοντίτιδας και να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερα δόντια, αποφεύγοντας  ανάγκη για πολυπλοκότερη και κοστοβόρα προσθετική θεραπεία (γέφυρα, οδοντοστοιχία ή εμφυτεύματα) στο μέλλον.
2.Να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες υποτροπής

→ Η χρόνια περιοδοντίτιδα (γενικευμένη ή εντοπισμένη) αποτελεί την πιο συνηθισμένη μορφή της νόσου. Προσβάλει μεγάλο ποσοστό των ενηλίκων και αποτελεί την κύρια αιτία απώλειας δοντιών στις ηλικίες 40 ετών και πάνω. Επιδημιολογικές έρευνες δείχνουν ότι ένα 10-15% του πληθυσμού πάσχει από προχωρημένη περιοδοντίτιδα και το ποσοστό αυτό είναι σταθερό σε όλες τις φυλές.

→ Η επιθετική περιοδοντίτιδα εμφανίζεται σε μικρότερα ποσοστά και αφορά ταχεία καταστροφή των περιοδοντικών ιστών σε σχέση με την ηλικία. Το στοιχείο της κληρονομικότητας είναι πολύ έντονο στην περίπτωση αυτή.

→ Νεκρωτικές περιοδοντικές νόσοι: σχετίζονται άμεσα με μειωμένη άμυνα του οργανισμού, στρες και κάπνισμα. Εκδηλώνονται με νέκρωση και επιπέδωση των ούλων ανάμεσα στα δόντια, έντονο πόνο, κακοσμία και αιμορραγία.

→ Περιοδοντίτιδα ως εκδήλωση συστηματικών νόσων και γενετικών συνδρόμων.