Τι είναι η περιοδοντίτιδα
Η περιοδοντίτιδα είναι μια ασθένεια των ούλων που ανήκει στην ίδια κατηγορία νόσων όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, καρδιοπάθειες, αρθρίτιδα κτλ. Οφείλεται σε μειωμένη απόκριση του ανοσοποιητικού μας απέναντι στα μικρόβια του στόματος. Κατά συνέπεια, δεν θεραπεύεται οριστικά (όπως πχ. η πνευμονία), αλλά τίθεται υπό έλεγχο, όπως ακριβώς και ο διαβήτης. Έχουν αναγνωριστεί πολλοί παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν την άμυνα του οργανισμού και κατ’επέκτασιν την εξέλιξη της νόσου, αλλά η θεραπεία και οι τρόποι διάσωσης των δοντιών έχουν βρεθεί.Οι παθήσεις αυτές μοιράζονται πολλά κοινά, όπως:
- επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες (πχ. κάπνισμα, κληρονομικότητα, μικρόβια, στρες, διαβήτης κτλ),
- εμφανίζονται σε μεγαλύτερη ηλικία
- και επηρεάζουν συνολικά τον οργανισμό μέσω της φλεγμονής και την κυκλοφορίας του αίματος. Έχει βρεθεί πειραματικά ότι η θεραπεία των ούλων βελτιώνει δείκτες της γενικής υγείας όπως ο έλεγχος του σακχάρου, η CRP, κτλ δείχνοντας ότι τα ούλα είναι μέρος του οργανισμού και όχι απομονωμένα στο στόμα.
Συνέπειες της περιοδοντίτιδας
Σε αντίθεση με τον σακχαρώδη διαβήτη που προκαλεί βλάβες σε πολλά όργανα, η περιοδοντίτιδα προσβάλλει άμεσα τα δόντια και μπορεί να οδηγήσει σε απώλειά τους. Επίσης, η χρόνια φλεγμονή που παραμένει στα ούλα επηρεάζει τον οργανισμό μας. Έχει βρεθεί ότι η περιοδοντίτιδα δυσχεραίνει τον έλεγχο του σακχάρου, ενώ έχει σχετιστεί με επιπλοκές της εγκυμοσύνης και του καρδιαγγειακού. Επίσης επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ατόμου τόσο απο πλευράς ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης όσο και από πλευράς ικανότητας σωστής διατροφής.
Τι προκαλεί την περιοδοντίτιδα
Μέχρι στιγμής η επιστημονική έρευνα έχει δείξει 3 κύριους παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση περιοδοντίτιδας:
– Μικροβιακή πλάκα
– Κάπνισμα και
– Αρρύθμιστος διαβήτης. Μάλιστα η σχέση εδώ είναι αμφίδρομη καθώς η φλεγμονή των ούλων δυσχεραίνει τη ρύθμιση του σακχάρου, βγάζοντας τον ρόλο της περιοδοντίτιδας από τα στενά όρια του στόματος.
Επίσης, όπως και σε όλες τις χρόνιες νόσους, η κληρονομικότητα και το άγχος κατέχουν σημαντικό ρόλο. Τελευταίες έρευνες τονίζουν όλο και περισσότερο τον ρόλο της βιταμίνης C μέσω της επίδρασης στο ανοσοποιητικό σύστημα. Στην Ολλανδία συστήνεται από την Περιοδοντολογική κοινότητα η κατανάλωση 2 ακτινιδίων ή πορτοκαλιών την ημέρα ως πηγή βιταμίνης C για βελτίωση της στοματικής υγείας.
Μπορεί να θεραπευτεί η περιοδοντίτιδα?
Ναι μπορεί. Γνωρίζουμε τις αιτίες που την προκαλούν. Γνωρίζουμε επίσης τους τρόπους θεραπείες καθώς και τα ποσοστά επιτυχίας τους. Το ερώτημα που μένει είναι αν θέλουμε να σώσουμε τα δόντια και να γλιτώσουμε τις συνέπειας της απώλειας αυτής.
Ως μια χρόνια νόσος, η θεραπεία της απαιτεί διατήρηση του αποτελέσματος για αποφυγή υποτροπής της. Παρόμοια με τον διαβητικό ασθενή, ο ασθενής πρέπει να κάνει κάτι κάθε μέρα για να ελέγχει την νόσο και με τη βοήθεια του ειδικού περιοδοντολόγου ή του οδοντιάτρου να διατηρήσει τα δόντια του. Δηλαδή δεν είναι μια ασθένεια όπως η γρίπη ή η πνευμονία που αποδράμει μετά από λίγες μέρες θεραπείας. Είναι μια χρόνια νόσος που απαιτεί τη συμμετοχή του ασθενή όπως στην περίπτωση του διαβητικού ή του καρδιοπαθούς.
Τι επιτυχία έχει η θεραπεία?
Έρευνες του Πανεπιστημίου του Gothenburg, Σουηδία, από τη δεκαετία του ’70 έχουν δείξει πολύ υψηλά ποσοστά διατήρησης των φυσικών δοντιών. Οι έρευνες αυτές μάλιστα έγιναν σε περιστατικά με πολύ προχωρημένη περιοδοντίτιδα δείχνοντας ότι μπορούμε να σώσουμε δόντια που κουνιούνται με περιοδοντική θεραπεία και συνεπή μακροχρόνια συντήρηση. Τα ποσοστά επιτυχίας φτάνουν το 98%, ποσοστό υψηλότερο από τα ποσοστά επιτυχίας των οδοντικών εμφυτευμάτων. Τα εμφυτεύματα έχουν εξαιρετικά ποσοστά επιτυχίας, σχεδόν όσο και τα φυσικά δόντια, αλλά όχι καλύτερα.
Πώς σώζουμε τα δόντια
Η θεραπεία της περιοδοντίτιδας παρομοιάζεται με την θεραπεία του διαβήτη και των καρδιοπαθειών, μιας και ανήκουν στην ίδια κατηγορία ασθενειών
Η αρχική φάση αποσκοπεί στον έλεγχο και ελάττωση της φλεγμονής των ούλων και συνιστάται κυρίως από βαθύ καθαρισμό, που ονομάζεται ‘ριζική απόξεση’. Σε αυτό το στάδιο χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές και εργαλεία όπως εργαλεία χειρός, συσκευή υπερήχων, laser, τοπική αναισθησία και αντισηπτικά.
Στη δεύτερη φάση γίνεται εξάλειψη των βλαβών που προκάλεσε η νόσος η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μικροχειρουργικά, όπου ενδείκνυται. Με ανοιχτή απόξεση έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορούμε να αναπλάσουμε το χαμένο οστό με τη βοήθεια της μοσχευματικής πρωτεϊνης αμελογενίνης (emdogain).
Η τρίτη και τελευταία φάση της ενεργούς θεραπείας είναι η συντήρηση του αποτελέσματος που επιτυγχάθηκε. Η φάση αυτή περιλαμβάνει τι κάνει ο ασθενής για να διατηρήσει το αποτέλεσμα και τα δόντια του, όπως ο διαβητικός ελέγχει το σάκχαρό του καθημερινά.
Μακροχρόνιες έρευνες έδειξαν ότι όταν απομακρύνουμε τα μικρόβια από τα δόντια παύει να υπάρχει η κύρια αιτία υποτροπής της περιοδοντίτιδας. Στις έρευνες αυτές, δόντια που θεωρούνταν καταδικασμένα διατηρήθηκαν για περισσότερα από 20 χρόνια με ολοκληρωμένη θεραπεία, άριστη στοματική υγιεινή και καθαρισμό στο ιατρείο κάθε 3-6 μήνες. Η έλευση των εμφυτευμάτων δίνει ένα όπλο στη φαρέτρα μας αλλά δεν αλλάζει την άναγκη για σταθερή ιατρική φροντίδα και παρακολούθηση, της οποίας η αποτελεσματικότητα είναι αποδεδειγμένη.
Ο γιατρός σας θα σας εξηγήσει τις δυνατότητες διάσωσης των δοντιών σας με τις σύγχρονες τεχνικές και τον τρόπο για να τα διατηρήσετε μακροχρόνια.
Παπανικολάου Γεώργιος
Περιοδοντολόγος – Εμφυτευματολόγος
Ειδικευθείς Πανεπιστήμιο Gothenburg, Σουηδίας
Δείτε σχετικά άρθρα:
