Η συντηρητική (μη-χειρουργική) θεραπεία της περιοδοντίτιδας επιτελείται κυρίως με τη ριζική απόξεση και προηγείται πάντα της χειρουργικής έχοντας δύο βασικούς σκοπούς:
- Την μηχανική απομάκρυνση της βασικότερης αιτίας της περιοδοντίτιδας, των βακτηρίων που βρίσκονται στους θυλάκους κάτω από το επίπεδο των ούλων,
- και την ενεργοποίηση του ασθενή στην αποτελεσματική στοματική υγιεινή, βασικό θεμέλιο για αποτέλεσμα που θα διαρκέσει.
Χρησιμοποιούνται εργαλεία χειρός, συσκευή υπερήχων και συχνά laser, για ενίσχυση του αποτελέσματος της θεραπείας. Η διαδικασία γίνεται ανώδυνα με τοπική αναισθησία και ο αριθμός των επισκέψεων εξαρτάται ανάλογα με την βαρύτητα της νόσου. Για ένα ασθενή που έχει τα περισσότερα δόντια στο στόμα και προχωρημένη περιοδοντίτιδα μπορεί να χρειαστούν 4-6 επισκέψεις για την ολοκλήρωση της θεραπείας.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει επίσης έλεγχο και προσαρμογή της σύγκλεισης (δάγκωμα), λείανση υπαρχόντων σφραγισμάτων που κατακρατούν πλάκα, κλείσιμο κενών ή άλλες οδοντιατρικές ανάγκες που θα διαγνωσθούν στην αρχική αξιολόγηση.
Μετά την ολοκλήρωση της συντηρητικής θεραπείας αφήνεται μια περίοδος επούλωσης, 1.5-3 μήνες. Τότε πραγματοποιείται η επανεξέταση κατά την οποία αξιολογείται το αποτέλεσμα της θεραπείας και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ραντεβού της περιοδοντικής θεραπείας.
Η συντηρητική θεραπεία είναι ικανή να εξαλείψει τα περισσότερα περιοδοντολογικά προβλήματα αλλά όχι όλα. Οι περιοδοντικοί θύλακοι (= εστίες μικροβίων) ελαττώνονται ή εξαφανίζονται χάρη στη συρρίκνωση των ούλων και ο ασθενής πλέον μπορεί να διατηρήσει τα ούλα υγιή με αποτελεσματική στοματική υγιεινή και περιοδική συντήρηση στον περιοδοντολόγο ή τον οδοντίατρο.
Θύλακοι μεγαλύτεροι των 5-6χιλ που παραμένουν μετά τη συντηρητική θεραπεία αποτελούν ενεργά σημεία της νόσου και κίνδυνο για υποτροπή. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στα πίσω δόντια (τραπεζίτες) όταν έχει προσβληθεί η περιοχή ανάμεσα στις ρίζες. Σε αυτές τις περιπτώσεις ενδείκνυται η χειρουργική θεραπεία.
Ακόμη και σε σοβαρή και προχωρημένη περιοδοντική νόσο, η συντηρητική (μη-χειρουργική) θεραπεία προηγείται της χειρουργικής. Σκοπός είναι η μείωση της ενεργούς περιοδοντικής φλεγμονής και η ελάττωση των περιοχών που θα χρειαστούν χειρουργική αντιμετώπιση.
Παπανικολάου Γεώργιος
Περιοδοντολόγος – Εμφυτευματολόγος
Ειδικευθείς Πανεπιστήμιο Gothenburg, Σουηδία
Δείτε σχετικά άρθρα:
